1975 yılının haziran ayı.. Çalıştığım işyerinde sorun yaşıyorum. İzne ayrıldım.
Bir arkadaşımla Suadiye Plajına gitmiştim. Güneşlenirken arkamızda radyodan istasyon arandığını ve sonunda klasik müzik çalan bir yerde karar kılındığını duyuyorum.
Genç bir kız.. Klasik müzik dinliyor.. Radyo ve müzikten sohbet açılıyor. Sohbet ilerledikçe babasının ve babaannesinin Bursa Mustafakemalpaşalı olduğunu, dedesinin Gümilcine’li, anne tarafının da o taraflardan geldiğini öğreniyorum. Benim de annem Bursa Mustafakemalpaşalı, babam Selanik Drama’lıdır.. Köklerimiz aynı yerler çıkıyor.. Bir de Mustafakemalpaşa'da, Onun babaannesi ve babası ile annemin oturduğu sokak, okudukları okul ve öğretmenleri bile aynı çıkmaz mı?.. Züfer Bey Mahallesi, Cafer Sokak.. Züfer Bey İlkokulu, öğretmen Aliye Hanım..
1975 Yılı.
Kader ağlarını mı örüyordu ne? Üstelik akademide dekoratif-resim bölümünde.. Ve de çok güzel.. Onu bir akşam yemeğe davet ediyorum.
Gelmiyor.. Bütün irtibat ta bitiyor doğal olarak. O yıllar sadece mektupla iletişim var çünkü.
Sohbet ederken çalıştığım firmayı söylemiştim. Rehberden telefon numarasını bulmuş.. Aradığında ‘Neden gelmedin?’ diye soruyorum. ‘Geç saatte çıkamam ki’ diyor..
12 Kasım 1979.. İnciburnu’ndaki Kadıköy Evlendirme Dairesi.. Pastırma yazı bir hava.. Evleniyoruz..
12 Kasım1975
Bir sohbette laf lafı açıyor. Diyor ki ‘Tanıştığımızın 15. Dakikasında ‘Bu adamla evleneceğim’ dedim’.. ‘İyi ki’ diyorum içimden.. Ayrıca O da o gün plaja tesadüfen gelmiş. Yıl sonu bitirme ödevinden bunalmış..
2020 Yılı
41 Yıl olmuş nikah defterini elimize aldığımızdan bugüne.. Her yıl.. Ama her yıl 12 Kasımda hava yazdan kalan bir gün gibi olur. Bugün de öyle.. Eminim ki bir anlamı, bir mesajı vardır..
Dün akşam oğlum, gelinim, torunumla kutladık. Pandemi şartlarına uyarak.. Biz bahçede onlar balkonda. Bugün de ikimiz.. Yine pandemi şarlarına uyarak.. Evde..
Akşam torunum özetledi 41 yılımızı.. Hatta 45 yılımızı.. ‘Ne güzel.. Uzun yıllar birbirinizi sevmişsiniz’..
ARİF ATILGAN arifatilganKENT ve İNSAN KASIM 2020