1966… Bir yıl önce girdiğim İ.T.Ü. Mimarlık bölümünde sınıfta kalmış ve ertesi yıl yeni arkadaşlarla tanışmıştım. İlk defa başıma gelen bu duruma alışmak durumundaydım.
Behçet (Üner) yeni arkadaşlardandı. Mimarlığı sevmişti belli ki. Zamanla tashih yapan hocalara benzemeye başlamıştı. Hepimiz gibi… Kalemi alıp önündeki kağıda eskiz yaparken başını sağa sola eğer, bazen elinin tersini kağıda tutup parmaklarının ucunu çizgilere sürterek tarifler yapardı. Mimarlık böyle bir şeydi. Mimar olmak isteyeni kendine bağlar ve mimar gibi olmalara başlatırdı. Bu görüntüler hepimizde bir başka şekilde olmuş ve görülmüştür.
Bölümler arası futbol turnuvası olurdu her yıl Gümüşsuyu’ndaki 7 kişilik sahada… Bizim takımın sağaçığı olmuştu kısa boyu ile. Ben sanrhafıydım. Ona uzun top attığımda çizgiden koşar topu yakalar ve bir şekilde ortasını yapardı.
Mimarlık okuyanların sigara anısı çoktur. Çizimleri belli safhaya getirip nasıl olduğuna bakarken bir “düşünce sigarası” yakmayanımız yoktur. Okulda sabahlarken uykusuzluktan sigarayı proje paftasının üzerine düşürüp kağıdı yakmalar vs. Onun değişik bir anısını anlatmıştı bir arkadaşımız. Tavla oynarken Behçet’in sigarası tavlanın içine düşermiş sık sık.
Okulu bitirdik. Herbirimiz dağıldık. Hayat gailesi denen şeyi tadıyorduk. 18 yıl sonra bir gece Maçka’da İ.T.Ü. tesislerinde buluştuk tüm sınıf. Herkes evlenmiş, kimi çocuk sahibi olmuştu. Behçet’te eşi ve küçük oğluyla gelmişti. Güzel bir yemek yemiş, okul günlerimizi sohbet etmiştik hep birlikte.
Tanıdığımda Kartal’da oturuyordu. Bürosunu Kartal’da açmıştı. Bügün de Kartal’da oturuyordu. Has Kartal’lıydı yani.
Bugün Yalova’daki eve geldim. İnternete hiç bakamadım. Şöyle bir oturup ta telefonuma baktığımda ilk gözüme çarpan haberdi. Behçet’i kaybetmişiz. Telefonuna telefon ettim. Bir hanım çıktı, kendini tanıttı. Başsağlığı dileklerimi ilettim ailesine.
O küçük çocuğu doktor olmuştu. Son günlerinde babasıyla çok ilgilenmiş.
Yaşamın ilk günlerini yaşadık. Delikanlılığı da yaşadık. Sanırım şimdi son günlerini böyle yaşıyoruz. Kaybettiğimiz arkadaşlarımızın haberini alarak…
Güle güle Behçet… Allah Rahmet Eylesin.
ARİF ATILGAN 2025 OCAK
Not: Sınıf fotoğraflarımı bilgisayara yüklememiştim. Behçet'in Facebook sayfası fotoğrafını koydum.
Opmerkingen