ESKİ YELDEĞİRMENİ’NDE KOMŞULUK
Taşlıbayır Sokak’la Duatepe Sokak köşesine komşu iki evde iki aile.. Biri Duatepe Sokak tarafında köşeden ikinci ev.. Diğeri Taşlıbayır Sokak tarafında köşeden üçüncü ev.. İkisi de iki katlı ve cumbalı..
Solda Duatepe Sokakta 2. Ev. Sağda Taşlıbayır Sokakta 3. Ev.
Duatepe Sokaktakine, Nuran Hanım 1960’ların ortalarında taşınmıştır ailesiyle. Taşlıbayır Sokaktakine ise Adviye Hanım çok daha önce 1930’larda gelmiştir ailesiyle.
İki aile evlerinden de komşularından da hoşnutturlar. Tabii birbirlerinden de. Nuran Hanımın çok sevip saydığı komşularından biridir kendisinden yaşça büyük olan Adviye Hanım.
İki komşunun arka bahçeleri de komşudur. Hatta evlerinin arka bahçeye bakan balkonlarından birbirlerini görürler, konuşurlar.
Evler ve Arka Balkonları
1970’ler.. Adviye Hanımın çocukları evlenip yuvadan uçmuşlardır. İki katlı kalorifersiz evde yalnızdır. Küçük oğlunun yanında kalır bir süre. Ama evini özler ve döner. Sayısız anılar yaşamıştır orada. Yaşam biraz zor olsa da evinden ayrılamaz.... Bitişikteki komşusu Handan Hanım her gün sabah-akşam uğramakta, ilgilenmektedir kendisiyle. Anadolu yakasında ikamet eden küçük oğlu da periyodik aralıklarla uğrar annesine.
1990’ların başları.. Karlı bir Mart günüdür. Handan Hanım, uğradığında Adviye Hanımın fenalaştığını görür. O gün oğlunun da gelme günüdür. Adviye Hanım hastaneye kaldırılır. Ama orada yaşama gözlerini yumar.
Cenaze hastaneden kaldırıldığı için bazı komşularının haberi olmaz. Nuran Hanımların da..
Solda Nuran Hanımın Evi. Sağda Adviye Hanımın Evinin Yeni Hali.
Aradan 10 gün geçmiştir. Hala Adviye Hanımın vefatından haberi olmayan Nuran Hanım bir şey almak için arka balkona çıkar. Kar yağmaktadır. Karşıda Adviye Hanımı görür. Hırkasız bir şekilde kendi evinin balkonunda yürümektedir. Ayaklarında terlik yoktur. Kar tutmuş balkonda ayak izleri oluşmamaktadır.. Bir hayal gördüğünün farkında değildir Nuran Hanım.
Ertesi gün Adviye Hanımın kızı Nermin Hanım telefon eder. Annesini 10 gün önce kaybettiğini, kendisinden başsağlığı dileği gelmemesine üzüldüğünü söyler. Sitem eder. Durumu öğrenen Nuran Hanım çok şaşırır. Çok üzülür. Başsağlığı diler ve bir gün önce yaşadığı olayı anlatır. Bu sefer Nermin Hanım şaşırır. Birlikte üzüntülü bir duygu seline kapılırlar.
O yıllarda.. İnsanların birbirlerine olan duyguları son derece içten ve derindir. Diğerinin hayalini görerek Ondan haberdar olacak kadar güçlü telepati vardır aralarında. Müstakil evler çoğunlukta olduğundan insan kalabalığı yoktur. Sakindir her şey. Her birinde bir ailenin yaşadığı evlerse sihirlidir sanki. Kolay terk edilmezler. Komşular komşularına sahip çıkarken yüce bir hizmet yaptıklarını bilmezler. Doğrusu, normali odur çünkü Onlar için.
Bugünü de yazıp mukayese yapacaktım ama yazmıyorum. Yazının tadını bozmak istemiyorum.
ARİF ATILGAN https://www.arifatilgan.com EYLÜL 2021-09-21
Not:
-Adviye Hanımın evi yıkılıp yerine yapılan apartmana cephesi yapıştırılmıştır.
-Nuran Hanımın evi durmaktadır.
-Adviye Hanım benim öz teyzemdir.
-Nermin Hanımı geçtiğimiz günlerde (1- Ağustos- 2021) kaybettik.